Το πρόβλημα με τον καπιταλισμό.

 

Ως γνωστόν, ο καπιταλισμός είναι το χειρότερο οικονομικό σύστημα, αν εξαιρέσει κανείς όλα τα άλλα. Το έχουμε αποδεχτεί ως μια φυσική κατάσταση, σαν δεδομένο στοιχείο του κόσμου μας, σαν την εναλλαγή των εποχών του χρόνου και το Μάικλ Μπουμπλέ τα Χριστούγεννα. Μα ακόμα και φανατικοί υποστηρικτές του αναγνωρίζουν ότι το σύστημα εδώ και καιρό κάπου δεν τα πάει πολύ καλά. Οι κραυγαλέες ανισότητες, οι εξώφθαλμες αδικίες, η συσσώρευση πλούτου και ισχύος από λίγους προνομιούχους την ώρα που εργατικοί, καλά καταρτισμένοι εργαζόμενοι που δεν είχαν την τύχη να γεννηθούν από ήδη πλούσιους γονείς βλέπουν τα εισοδήματά τους και τις προοπτικές τους να βαλτώνουν. Τι πάει στραβά; Είναι ίσως η σημαντικότερη συζήτηση της εποχής μας, αλλά ίσως η πιο προβληματική, καθότι συνήθως διεξάγεται από φανατικούς ένθεν κι ένθεν: από τους επωφελούμενους ραντιέρηδες του συστήματος, και από τους ορκισμένους εχθρούς του καπιταλισμού, που ως μόνη λύση ευαγγελίζονται την καταστροφή του. Αυτές οι κατηγορίες, όμως, μαζί με πολλές συγγενικές τους, είναι μολυσμένες από έναν παραμορφωτικό, σχεδόν θρησκευτικής υφής ζήλο. Πού μπορεί κάποιος να κάτσει να κουβεντιάσει με απλό και κατανοητό τρόπο για τις στρεβλώσεις και τις δυσλειτουργίες του σύγχρονου καπιταλισμού, χωρίς υστερίες και δογματικές παρωπίδες;

Βρήκα ένα εξαιρετικό βιβλίο που υπηρετεί αυτή την ανάγκη υποδειγματικά. Δεν το πιάνει το μάτι σου για διάφορους λόγους. Πρώτον, γράφτηκε το 2011 που -ειδικά για εμάς τους Έλληνες- είναι σαν να λέμε ότι γράφτηκε τον προ-προηγούμενο αιώνα. Δεύτερον, ο τίτλος του αλλά και το εξώφυλλό του δεν σε προδιαθέτουν για τη σοβαρότητα και την ποιότητα του περιεχομένου. Λέγεται “23 Things They Don’t Tell You About Capitalism” και στο εξώφυλλο (στην έκδοση που αγόρασα εγώ, τουλάχιστο) δείχνει μια καρτούν αναπαράσταση μιας στρουθοκαμήλου με το κεφάλι στο χώμα. Κι όμως, το βιβλίο δεν είναι κόμικ, ούτε καμιά ελαφριά βίβλος αυτοβελτίωσης. Ο συγγραφέας του, ονόματι Χα-Τζουν Τσανγκ, είναι οικονομολόγος που διδάσκει στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ. Δεν είναι κομμουνιστής -δηλώνει οπαδός της ελεύθερης αγοράς και του καπιταλισμού, και δικιά του είναι η παραλλαγή της ρήσης του Τσόρτσιλ για τη δημοκρατία που αποτέλεσε την πρώτη πρόταση αυτού του άρθρου. Αλλά ταυτόχρονα αναγνωρίζει τα πολλά προβλήματα με τα οποία ο καπιταλισμός εφαρμόζεται στην πράξη, και επισημαίνει μύθους και ψέματα που διάφοροι εξακολουθούν να πιστεύουν  (και κάποιοι εξακολουθούν εσκεμμένα να αναπαράγουν) για το οικονομικό σύστημα που επικρατεί στη Δύση σήμερα. Το βιβλίο, όπως είπαμε, είναι γραμμένο το 2011, οπότε έχει χάσει μερικά αρκετά σημαντικά επεισόδια της εποχής του ύστερου καπιταλισμού, αλλά οι βασικοί μύθοι που περιγράφει είναι διαχρονικοί όσο και επίμονοι. Από τη διαχρονική ανικανότητα των συναδέλφων του οικονομολόγων να προβλέψουν οποιαδήποτε κρίση μέχρι το μύθο της δήθεν μετάβασης σε μια “post-industrial” εποχή, και από το μύθο της δήθεν ανικανότητας των κρατών να “επιλέγουν νικητές” και να κατευθύνουν επιτυχημένα την οικονομική δραστηριότητα μιας χώρας, μέχρι τον καταγέλαστο και καταφρονημένο, πια, μύθο των “trickle-down economics”, ο Τσανγκ τα αναλύει όλα με απλά λόγια και πετυχημένα παραδείγματα, εύστοχος, κατανοητός, λάβρος κι έξαλλος. Παραβλέποντας κάποιες μικρές επιμέρους αστοχίες (όπως η αναφορά στον Κάρλος Γκοσν της Nissan ως θετικό παράδειγμα), πρόκειται για μια υποδειγματική σύνοψη των προβλημάτων του σύγχρονου οικονομικού συστήματος που έχει επικρατήσει στον κόσμο μας. 

Σήμερα θέλω να σας γράψω εδώ για έναν από αυτούς τους μύθους, ίσως τον σημαντικότερο, και αυτόν που ο Τσανγκ αναλύει εναργέστερα και πληρέστερα από κάθε άλλο: τις συνέπειες του τρόπου λειτουργίας των σύγχρονων εταιρειών περιορισμένης ευθύνης. Θεωρητικά, οι μεγάλες ιδιωτικές επιχειρήσεις είναι η ατμομηχανή της παγκόσμιας οικονομίας. Γεννήτριες νέων ιδεών, νεών τεχνολογιών, εκατομμυρίων θέσεων εργασίας, καινοτόμων προϊόντων και υπηρεσιών που κάνουν τις ζωές όλων καλύτερες. Στην πράξη τα πράγματα δεν λειτουργούν ακριβώς έτσι, όμως, κυρίως επειδή τις τελευταίες δεκαετίες έχει αλλάξει εντελώς η μετοχική τους σύνθεση και, συνακόλουθα, το πλέγμα κινήτρων των ανθρώπων που τις διευθύνουν. Αν και σε κάποιες ευρωπαϊκές χώρες και σε μεμονωμένες περιπτώσεις ιδρυτές ή μεγαλομέτοχοι εξακολουθούν να διατηρούν τον έλεγχο μεγάλων επιχειρήσεων, στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων η διοίκηση των επιχειρήσεων έχει περάσει σε επαγγελματίες μάνατζερ, και οι μέτοχοι έχουν μετατραπεί σε παθητικούς θεατές. Τη δεκαετία του ’80 ήταν που διαμορφώθηκε μια νέα κουλτούρα κινήτρων στις επιχειρήσεις: ότι οι επαγγελματίες μάνατζερ που τις διοικούν θα έπρεπε να δημιουργούν όσο το δυνατό μεγαλύτερα κέρδη για τους μετόχους. Αυτό ήταν το μοναδικό κίνητρο. Κέρδη για τους μετόχους, πάση θυσία. Τώρα. Αμέσως. Όσο μεγαλύτερα γίνεται. Για να γίνει σαφές το κίνητρο, οι αποδοχές και τα μπόνους των μάνατζερ αυξάνονταν ραγδαία, εάν και εφόσον μεγιστοποιούσαν τα κέρδη των μετόχων όσο το δυνατό γρηγορότερα, όσο το δυνατό περισσότερο. Και ποιες ήταν οι καλύτερες μέθοδοι για να επιτευχθεί αυτό; Ραγδαία μείωση του κόστους όπου αυτό ήταν εφικτό. Απολύσεις. Downsizing. Τα κέρδη να πηγαίνουν πρώτα σε μερίσματα και σε επαναγορά μετοχών, και μόνο μετά, αν περισσέψει τίποτε, σε επενδύσεις σε έρευνα ή ανθρώπινο δυναμικό. Είχε αυτό συνέπειες στην περαιτέρω ανάπτυξη και τη μακροχρόνια βιωσιμότητα της εταιρείας; Ναι. Τους ένοιαζε; Όχι. Μέχρι τη δεκαετία του ’80 μόνο το 5% των κερδών των αμερικανικών επιχειρήσεων πήγαινε σε επαναγορά μετοχών, για να κρατηθεί η τιμή της μετοχής ψηλά. Πόσο έφτασε τη δεκαετία του 2000; Το 90% σε κάποιες περιπτώσεις.

Ως γλαφυρό και τρανταχτό παράδειγμα ο Τσανγκ φέρνει την General Motors, το καμάρι του Ντιτρόιτ, την εταιρεία που το 1950 ήταν η μεγαλύτερη επιχείρηση στις ΗΠΑ. 59 χρόνια μετά, χρεοκόπησε.

Γιατί χρεοκόπησε η GM; Επειδή τα έκανε όλα λάθος. Όταν άρχισε να αντιμετωπίζει ανταγωνισμό από ιαπωνικές, γερμανικές και κορεάτικες αυτοκινητοβιομηχανίες τις δεκαετίες του ’60, 70 και ’80, δεν επένδυσε σε νέες τεχνολογίες ή σε καινοτομία, για να φτιάχνει καλύτερα αυτοκίνητα. Αντίθετα, επένδυσε σε λόμπινγκ για να πείσει την κυβέρνηση να επιβάλει δασμούς και άλλα μέτρα προστατευτισμού εναντίον των “ξένων” εταιρειών. Τη δεκαετία του ’90, όταν πια τα ξένα αυτοκίνητα ήταν τόσο καλύτερα και αξιόπιστα που ούτε οι δασμοί δεν έφταναν για να την προστατεύσουν, τι λέτε ότι έκανε; Επένδυσε σε καινοτομίες, σε εξειδικευμένο ανθρώπινο δυναμικό, σε έρευνα, στην βελτίωση του προϊόντος της; Όχι. Επένδυσε στις οικονομικές υπηρεσίες που προσέφερε στους πελάτες της, τα δάνεια που τους προσέφερε, δηλαδή, για να αγοράσουν αυτοκίνητο. Τα περισσότερα κέρδη της προέρχονταν από αυτές τις υπηρεσίες για μεγάλο χρονικό διάστημα, αλλά ούτε αυτά τα κέρδη τα επένδυσε σε ανάπτυξη καλύτερων αυτοκινήτων -αντίθετα, άρχισε να εξαγοράζει ξένες αυτοκινητοβιομηχανίες (τη Saab, την Daewoo) χωρίς όμως να αλλάξει το βασικό της πρόβλημα: ότι τα αυτοκίνητά της έμεναν όλο και πιο πίσω στον ανταγωνισμό. Αλλά σε όλη αυτή την περίοδο λανθασμένων αποφάσεων, συνέβαινε και κάτι άλλο: οι απολαβές των μάνατζερ της GM εκτοξεύονταν στα ουράνια. Οι ακριβοπληρωμένοι CEOs της εταιρείας διαδοχικά έκαναν ό,τι χρειαζόταν για να στηρίξουν βραχυπρόθεσμα τη μετοχή και να ικανοποιήσουν τους μετόχους. Απέλυαν κόσμο, μείωναν κόστη και τα όποια κέρδη τα έδιναν σε μερίσματα και σε επαναγορά μετοχών για να μένουν οι μέτοχοι χαρούμενοι, όχι σε επενδύσεις για να επιβιώσει η εταιρεία. Οι μέτοχοι δεν το έβλεπαν αυτό που συνέβαινε; Δεν το καταλάβαιναν; Μα δεν τους ένοιαζε. Δεν ήταν μακροχρόνιοι μέτοχοι. Ο Τσανγκ εξηγεί παραστατικά ότι, αντίθετα με ότι θα υπέθετε κανείς, οι μέτοχοι είναι οι λιγότερο στενά συνδεδεμένοι παράγοντες που σχετίζονται με μια επιχείρηση.

Ένας εργαζόμενος εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την εταιρεία στην οποία εργάζεται. Το να φύγει και να πάει αλλού δεν είναι μικρό πράγμα, είναι απόφαση ζωής. Μια άλλη εταιρεία που είναι προμηθευτής της εταιρείας εξαρτάται επίσης από τη συνεργασία τους σε πολύ μεγάλο βαθμό. Δεν μπορεί να αλλάξει πελάτες πάρα πολύ εύκολα ή αψήφιστα. Αντίθετα, οι μέτοχοι μπορούν να αγοράσουν ή να πουλήσουν τις μετοχές τους μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα. Αυτό που τους ενδιαφέρει είναι οι μετοχές που τους ανήκουν να έχουν ολοένα μεγαλύτερη αξία, και να τους αποδίδουν ολοένα μεγαλύτερα μερίσματα. Αυτό δεν ισχύει για κάποιους μεγαλομέτοχους, ή κάποιους ιδρυτές εταιρειών που έχουν πολλές μετοχές και την πονάνε την εταιρεία, ή που έχουν δεμένο μεγάλο μέρος της περιουσίας τους σε αυτήν. Αλλά στις σύγχρονες αγορές με την τεράστια διασπορά, οι περισσότεροι μέτοχοι είναι μικρομέτοχοι. Κι οι μικρομέτοχοι φεύγουν με το παραμικρό. Οπότε ο σύγχρονος καπιταλισμός στηρίζεται αποκλειστικά σε μια δομή κινήτρων που είναι σχεδιασμένη να υπηρετεί την ομάδα που ενδιαφέρεται λιγότερο για την υγεία και τη μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα των επιχειρήσεων. Αυτό έχει τεράστιες συνέπειες στον αντίκτυπο των επιχειρήσεων στις κοινωνίες, στο περιβάλλον και στην ίδια την οικονομική ανάπτυξη. Αυτό το πλέγμα κινήτρων μετατρέπει τις εταιρείες από πυλώνες της ανάπτυξης σε μηχανισμούς αρπαχτής. Γίνονται προσπάθειες εισαγωγής άλλων μηχανισμών για να περιοριστεί αυτό το φαινόμενο και για να ξαναγίνει η επιχειρηματικότητα “υγιής” (τα κριτήρια ESG είναι μια τέτοια προσπάθεια) αλλά η ανάγκη αυτή δεν έχει γίνει ακόμα επιτακτική, γιατί οι περισσότεροι παράγοντες του οικονομικού συστήματος (συμπεριλαμβανομένων των εργαζομένων και των καταναλωτών) δεν έχουν αντιληφθεί ακόμα το μέγεθος του προβλήματος. Κι αυτό ίσχυε την εποχή που τα έγραψε αυτά ο Τσανγκ, αλλά ισχύει εξίσου και σήμερα. Ο Τσανγκ αναφέρει ότι (ήδη από το 2011) κάποιες άλλες χώρες (κυρίως βορειοευρωπαϊκές) έκαναν κάποια πράγματα για να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα. Διευκολύνουν τη διατήρηση του ελέγχου από τους ιδρυτές, ή επιβάλλουν τη συμμετοχή των συνδικάτων ή άλλων φορέων στη διοίκηση των επιχειρήσεων. Με αυτό τον τρόπο οι παράγοντες που έχουν συμφέρον από τη μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα της εταιρείας υπερτερούν αυτών που έχουν συμφέρον από το βραχυπρόθεσμο πάση-θυσία κέρδος -ή, έστω, έχουν κάποιο λόγο στη λήψη των αποφάσεων. Αλλά στις περισσότερες περιπτώσεις, η ορθοδοξία της μεγιστοποίησης του κέρδους για τους μετόχους εξακολουθεί, επίμονα, να κυριαρχεί.

Από το 1986 μέχρι το 2002 η General Motrors δαπάνησε $20,4 δισ για επαναγορά των μετοχών της, για να κρατήσει τη μετοχή της ψηλά. Ένας αμερικανός οικονομολόγος υπολόγισε πως αν, αντί να τα δώσει για να επαναγοράσει τις μετοχές, απλά τα άφηνε αυτά τα κέρδη στην τράπεζα για να τοκίζονται, θα είχε τα $35 δισ που χρειαζόταν το 2009 για να μη χρεοκοπήσει. Και δεν θα χρεοκοπούσε. Και δεν θα πλήρωναν οι αμερικανοί φορολογούμενοι να για σώσουν το ναυάγιο στο οποίο την οδήγησαν αλλεπάλληλοι χρυσοπληρωμένοι CEOs και το πλιάτσικο των αρπακτικών μετόχων. Όπως γίνεται τόσο συχνά, πια, σε τόσους σημαντικούς κλάδους. με τόσο οδυνηρές συνέπειες για όλους.

Πηγή: Θ.Γεωργακόπουλος-Καθημερινή

Έντοκα γραμμάτια εναντίον προθεσμιακών καταθέσεων σημειώσατε 1

Τα έντοκα γραμμάτια ελληνικού Δημοσίου (ΕΓΕΔ) θεωρούνται χαμηλού κινδύνου και ασφαλείς επενδύσεις, επειδή υποστηρίζονται από την ελληνική κυβέρνηση και συνήθως πωλούνται σε ονομαστικές αξίες των 1.000 ευρώ. Να υπενθυμίσουμε ότι το 2012 όταν τα ομόλογα του ελληνικού Δημοσίου "κουρεύτηκαν" τα ΕΓΕΔ πληρώθηκαν κανονικά.

Τα ΕΓΕΔ εκδίδονται με έκπτωση από την ονομαστική τους αξία και δεν πληρώνουν τακτικές πληρωμές τόκων όπως τα κανονικά ομόλογα που φέρουν το λεγόμενο κουπόνι και αντί αυτού το ποσό των τόκων αντικατοπτρίζεται στο ποσό που πληρώνει το γραμμάτιο όταν λήξει. Δηλαδή αν μιλάμε για ένα γραμμάτιο ονομαστικής αξίας 1.000 ευρώ που λήγει σε έναν χρόνο ακριβώς τότε αγοράζουμε σήμερα το έντοκο γραμμάτιο στην τιμή των 960 ευρώ, ήτοι απόδοση στη λήξη 4,17% (40/960) και λαμβάνουμε 1.000 ευρώ σε 1 χρόνο.

Ισχυρό πλεονέκτημα των εντόκων γραμματίων είναι η σειρά διαφορετικών λήξεων. Ειδικότερα, το ελληνικό Δημόσιο εκδίδει γραμμάτια με λήξεις 13 εβδομάδων (τρίμηνο), 26 εβδομάδων (εξάμηνο) και 52 εβδομάδων (ετήσιο). Επίσης συνηθίζεται όταν ένα ΕΓΕΔ λήγει να έρχεται ένα άλλο ίσης διάρκειας δίνοντας έτσι τη δυνατότητα στον επενδυτή να συνεχίσει την επένδυσή του. 

Να σημειωθεί ότι σε όλες τις εκδόσεις δεν μπορούν να συμμετέχουν φυσικά πρόσωπα, ωστόσο, μετά από μερικές ημέρες μπορούν να αγορασθούν στη δευτερογενή αγορά πληρώνοντας μερικές μονάδες βάσης (δεν είναι σταθερό-ποικίλει). Δηλαδή η απόδοση από 3,9% μπορεί να περιορισθεί στο 3,7% χωρίς ωστόσο να υπάρχει το πλαφόν των 15.000 ευρώ που έχει θεσπίσει το κράτος για τα φυσικά πρόσωπα. Το ίδιο ισχύει και για τα δολάρια όπου ένας επενδυτής μπορεί να αγοράσει έντοκα γραμμάτια του αμερικανικού δημοσίου με το επιτόκιο σε κάποιες περιπτώσεις να ξεπερνάει το 5%! 

Στα θετικά πρέπει να προσμετρηθεί και η δυνατότητα άμεσης ρευστοποίησης σε περίπτωση ανάγκης χωρίς να απωλέσουμε κεφάλαιο ή και σε κάποιες περιπτώσεις απώλειες μόνο μέρους των τόκων. Για παράδειγμα, όταν παραστεί ανάγκη ρευστοποίησης και βρισκόμαστε στις πρώτες ημέρες έκδοσης τότε πιθανόν να απωλέσουμε ένα ελάχιστο μέρος από το κεφάλαιο. Ωστόσο, αν παραστεί ανάγκη προς τη λήξη του ΕΓΕΔ τότε απλά θα απωλέσουμε ένα μέρος των τόκων. 

Επιπλέον πλεονέκτημα είναι το γεγονός ότι οι τόκοι είναι αφορολόγητοι. Είναι σαφές ότι όσο μεγαλώνει η διάρκεια ενός εντόκου γραμματίου τόσο μεγαλώνει και η απόδοση καθώς η αβεβαιότητα για το μέλλον είναι μεγαλύτερη. Η αλήθεια είναι ότι έντοκα των 52 εβδομάδων δεν αποτελούν την πιο προσφιλή έκδοση καθώς αυτά εκδίδονται λίγες φορές μέσα στον χρόνο. Συχνότερη είναι η έκδοση των 6μηνων και 3μηνων ΕΓΕΔ με την τρέχουσα απόδοση να προσεγγίζει το 3,9% με ελάχιστη διαφορά των δύο εκδόσεων!

Καταλήγοντας, η επένδυση σε ΕΓΕΔ μπορεί να μας προστατεύσει από τον πληθωρισμό χωρίς να λάβουμε σημαντικό ρίσκο. Στο τρέχον οικονομικό περιβάλλον ο πληθωρισμός βρίσκεται στο 1,6% για το Σεπτέμβριο η πραγματική απόδοση ξεπερνάει το 2,3% (3,9% 6μηνο ΕΓΕΔ-1,6%=2,3%). 

Πηγή: capital 

Καν' το όπως ο μέντορας του Warren Buffett: 12 μετοχές που δίνουν μέρισμα και με περιθώριο ασφαλείας.

Ο Graham συμβούλευε τους αμυντικούς επενδυτες να μην αγοράζουν μετοχές που διαπραγματεύονται πάνω από 15x τα κέρδη ανά μετοχή ή πάνω από 1,5x τη λογιστική αξία ανά μετοχή. Συνδυάζοντας αυτές τις δύο προϋποθέσεις σε μια εξίσωση, από τη λύση προκύπτει ο λεγόμενος "αριθμός Graham": μια τιμή πάνω από την οποία ένας αμυντικός επενδυτής δεν πρέπει να ανεβεί για την αγορά μιας μετοχής. Ο Graham ενθάρρυνε τους επενδυτές να είναι συντηρητικοί και να επιλέγουν μονάχα μετοχές που τιμολογούνται με ένα περιθώριο ασφαλείας κάτω από την εγγενή τους αξία.

"Δεν είναι κακό να έχεις έναν μπούσουλα στην ανάλυση των μετοχών, αλλά ο αριθμός Graham είναι πολύ απλοϊκός για να χρησιμοποιείται μαζικά, ειδικά σήμερα όπου η λογιστική αξία μπορεί να είναι ένας κινούμενος στόχος", παρατηρεί ο John Buckingham, μακροχρόνιος επενδυτής σε μετοχές αξίας και συντάκτης του ενημερωτικού δελτίου "The Prudent Speculator". "Σκεφτείτε τα στοιχεία ενεργητικού που διατηρούνται μέχρι τη λήξη στους τραπεζικούς ισολογισμούς ή την υπεραξία που έχουν συσσωρεύσει οι εταιρείες από εξαγορές, η οποία θα μπορούσε να υποτιμηθεί ή να αποτιμηθεί".

Στις μετοχές που παρουσιάζονται παρακάτω, με την τιμή τους να μην υπερβαίνει τον αριθμό Graham, αποκλείουμε κάθε εταιρεία από τον τραπεζικό κλάδο. Έτσι αφαιρούνται κάποια χρηματοπιστωτικά ιδρύματα με ελκυστικές τιμές, όμως περιορίζουμε τον κίνδυνο να ενσωματώσουμε αρνητικά δεδομένα στις αποτιμήσεις μας. 

"Όταν ψάχνω για αξία στον δείκτη Russell 2000, φιλτράρω πρώτα τις μετοχές με τον τύπο Graham, και αυτό δημιουργεί μια πρόσθετη ετήσια απόδοση 5% σε σχέση με τον δείκτη αναφοράς, ενώ ενισχύει σημαντικά τον δείκτη Sharpe", λέει ο Kurtis Hemmerling της Portfolio123, μιας συμβουλευτικής εταιρείας οικονομικών υπηρεσιών. "Όταν διαμορφώνω μια κατάταξη εφαρμόζοντας το σύστημα του Graham, οι 15 κορυφαίες μετοχές δίνουν μια επιπλέον απόδοση της τάξης του 7% σε ετήσια βάση, επομένως θεωρώ ότι είναι ένα φανταστικό μοντέλο για τη χάραξη μιας σταθερής και θεμελιώδους στρατηγικής".

Οι 12 μετοχές που παρουσιάζονται παρακάτω διαπραγματεύονται σε τιμές χαμηλότερες από τον "αριθμό Graham" τους και όλες πληρώνουν μερίσματα που καλύπτονται άνετα από τις ελεύθερες ταμειακές ροές το τελευταίο 12μηνο. Για τους αμυντικούς επενδυτές που είναι πρόθυμοι να αξιοποιήσουν τη "βαθιά" αξία, ένα αξιόπιστο μέρισμα συνήθως αντιπροσωπεύει μια εν δυνάμει εκρηκτική ανάπτυξη. Αποκλείσαμε επίσης τις εταιρείες με λόγο χρέους προς ίδια κεφάλαια άνω του 60%, εκείνες που εμφανίζουν ζημιά ή αρνητική λογιστική αξία και θέσαμε ως προϋπόθεση οι εταιρείες να διαπραγματεύονται κάτω από τον πενταετή μέσο λόγο της αξίας της επιχείρησης προς τα EBITDA, έναν αριθμό που λαμβάνει υπόψη τον αντίκτυπο του χρέους και των ιδίων κεφαλαίων κατά την αξιολόγηση της αποδοτικότητας των λειτουργικών κερδών.

Αυτoί οι 12 τίτλοι, ταξινομημένοι με βάση τον λόγο χρέους προς ίδια κεφάλαια, ανταποκρίνονται στη συμβουλή του Warren Buffett προς τους αμυντικούς επενδυτές.

Πηγή: capital

Αύξηση στο κόστος εξυπηρέτησης του Αμερικανικού χρέους

 

Πηγή: capital

Τι γίνεται αν υπάρχει αβεβαιότητα και νευρικότητα αλλά το χρηματιστήριο δεν καταρρεύσει;

Βλέπετε, ίσως πιστεύουμε ότι είναι απίθανο να παραμείνει σταθερή η αγορά για μεγάλο χρονικό διάστημα, δεδομένου του αριθμού των εγγενών κινδύνων στα οικονομικά, χρηματοπιστωτικά και νομισματικά μας συστήματα σήμερα. 

Αλλά κοιτάξτε τη δεκαετία του 1970 . Είχαμε τρεις υφέσεις, ένα εμπάργκο πετρελαίου, επιτόκια που έφτασαν εως 20% και τη σοβιετική εισβολή στο Αφγανιστάν. 

Πώς απέδωσε ο S&P και πώς ο χρυσός;

Ο χρυσός σημείωσε άνοδο 2328% ενώ ο S&P 500 ήταν σταθερός όπως φαίνεται στο παρακάτω διάγραμμα.

Ο S&P ουσιαστικά έμεινε στάσιμος κατά τη διάρκεια ολόκληρης της δεκαετίας της δεκαετίας του 1970. Μετά από 10 χρόνια σημείωσε άνοδο κατά 14,3%.

Ο χρυσός, από την άλλη, σημείωσε απίστευτη απόδοση. Αυξήθηκε από τα 35 δολάρια/ουγγιά το 1970 στο ανώτατο όριο των 850 δολαρίων τον Ιανουάριο του 1980!

Εν ολίγοις, το μεγαλύτερο ράλι του χρυσού στη σύγχρονη ιστορία εμφανίστηκε ενώ το χρηματιστήριο ήταν ουσιαστικά σταθερό, ίσως γιατί οι καταλύτες για τον χρυσό εκείνη την εποχή αφορούσαν περισσότερο οικονομικά και πληθωριστικά ζητήματα.

Εκ των πραγμάτων αναρωτιέται κανείς κατά πόσον υπάρχουν ή αναμένεται να υπάρξουν ορατές αναλογίες με τη σημερινή εποχή. 

Όπως και να έχει, η ιστορία μας υποδεικνύει ότι η καλύτερη άμυνα τόσο έναντι της προοπτικής μιας χρηματιστηριακής κατάρρευσης, όσο και των διαβρωτικών επιπτώσεων του πληθωρισμού είναι ο χρυσός.

Πηγή: liberal - Μ. Βενέτη

Τι συμβαίνει με χρυσό και ασήμι στα χρηματιστηριακά «κραχ»

 

Ο πίνακας δείχνει τις οκτώ μεγαλύτερες πτώσεις του S&P 500 από το 1976 και πώς ανταποκρίθηκαν οι τιμές του χρυσού και του ασημιού σε καθεμία.

Το πράσινο χρώμα σημαίνει ότι η τιμή αυξήθηκε όταν ο S&P κατέρρευσε, το κόκκινο σημαίνει ότι έπεσε περισσότερο από τον S&P και το κίτρινο υποδηλώνει ότι έπεσε αλλά λιγότερο ή το ίδιο με το S&P500.

Υπάρχουν κάποια λογικά συμπεράσματα που μπορούμε να βγάλουμε από τα παραπάνω ιστορικά δεδομένα.

1. Στις περισσότερες περιπτώσεις, η τιμή του χρυσού αυξήθηκε κατά τη διάρκεια των μεγαλύτερων χρηματιστηριακών κραχ.

2. Οι επενδυτές δεν πρέπει να πανικοβάλλονται από τυχόν αρχική πτώση των τιμών του χρυσού. 

Για παράδειγμα ο χρυσός έπεσε στο αρχικό σοκ της οικονομικής κρίσης του 2008 με αποτέλεσμα να έχει εντυπωθεί στη μνήμη των επενδυτών ότι ο χρυσός θα πέσει αν τα χρηματιστήρια καταγράψουν μεγάλες και απότομες απώλειες. 

Ωστόσο, ενώ ο S&P συνέχισε να υποχωρεί, ο χρυσός ανέκαμψε και έκλεισε τη χρονιά με άνοδο 5,5%. Όπως παρατηρούμε στον παραπάνω πίνακα δε, αν ανοίξουμε το κάδρο θα δούμε ότι κατά τη διάρκεια του συνολικού 18μηνου selloff στο χρηματιστήριο, ο χρυσός αυξήθηκε κατά 25,5% ενώ η μητέρα των αγορών σημείωσε απώλειες 56,8%.

Το μάθημα εδώ είναι ότι, ακόμη και αν ο χρυσός αρχικά υποχωρήσει κατά τη διάρκεια μιας κατάρρευσης της χρηματιστηριακής αγοράς, η ιστορία λέει ότι μπορεί να είναι μια εξαιρετική ευκαιρία αγοράς.

3. Το μόνο σημαντικό sell off του χρυσού -46% στις αρχές της δεκαετίας του 1980- σημειώθηκε αμέσως μετά τη μεγαλύτερη ανοδική του πορεία στη σύγχρονη ιστορία.

(σ.σ:Ο χρυσός αυξήθηκε περισσότερο από 2.300% από το χαμηλό του το 1970 στο υψηλότερο σημείο του το 1980. Επομένως, δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι έπεσε μαζί με την ευρύτερη χρηματιστηριακή αγορά). 

4. Το ασήμι δεν τα πήγε τόσο καλά κατά τη διάρκεια των κραχ του χρηματιστηρίου.

Στην πραγματικότητα, αυξήθηκε μόνο σε ένα από τα sell offs του S&P κατά την διάρκεια της διετίας 1976-1978- και ήταν σταθερό κατά την περίοδο 2007-2009.

Υπενθυμίζουμε ότι η συμπεριφορά αυτή οφείλεται στην υψηλή βιομηχανική χρήση του αργύρου -περίπου το 56% της συνολικής προσφοράς- και στο ότι οι χρηματιστηριακές πτώσεις συνδέονται συνήθως με μια επιδεινούμενη οικονομία. 

Ωστόσο, από τον πίνακα παρατηρούμε ότι το ασήμι έπεσε λιγότερο από τον S&P σε όλα τα κραχ, εκτός από εκείνα του 1980-1982 και του 2011, ενώ η μεγαλύτερη άνοδος του αργύρου έλαβε χώρα εν μέσω της μεγαλύτερης ανοδικής του αγοράς στην ιστορία. 

Με άλλα λόγια, η ιστορία μας υποδεικνύει ότι το ασήμι θα μπορούσε να πάει καλά σε μια χρηματιστηριακή κατάρρευση εάν βρίσκεται ήδη σε μια ανοδική αγορά. Διαφορετικά, θα μπορούσε να δυσκολευτεί.

Συμπεραίνουμε λοιπόν ότι οι πιθανότητες ο χρυσός να μην υποχωρήσει κατά τη διάρκεια μιας χρηματιστηριακής κατάρρευσης και αντίθετα να αυξηθεί είναι υψηλές. Η πορεία του ασημιού από την άλλη μπορεί να εξαρτάται από το αν είναι ήδη σε ανοδική αγορά ή όχι.

Πηγή: liberal-Μ.Βενέτη

Οι επενδύσεις με τις υψηλότερες αποδόσεις μεταξύ 1928 και 2022

Πόσα λεφτά θα εισέπραττε στο τέλος του 2022, όποιος είχε επενδύσει 100 δολάρια το 1928 και τι μέση ετήσια απόδοση θα είχε;

Απάντηση σ’ αυτά τα ερωτήματα έδωσε μελέτη του Stern Business School στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης (NYU).

Η καλύτερη επένδυση με διαφορά από τις υπόλοιπες ήταν στον αμερικανικό χρηματιστηριακό δείκτη S&P 500. Τα 100 δολάρια του 1928 θα είχαν γίνει 625 χιλιάδες δολάρια περίπου στο τέλος της προηγούμενης χρονιάς. Η μέση ετήσια απόδοση ήταν 11,5%, συμπεριλαμβανομένης της επανεπένδυσης των μερισμάτων.

Η δεύτερη καλύτερη επένδυση ήταν τα εταιρικά ομόλογα με επενδυτική βαθμίδα «Baa». Εδώ τα 100 δολάρια θα είχαν αυγατίσει σε 46,4 χιλ. δολάρια, με μέση ετήσια απόδοση 7% περίπου.

Η τρίτη καλύτερη επένδυση θα ήταν ο χρυσός, καθώς τα 100 δολάρια θα είχαν γίνει 8,87 χιλ. δολάρια πέρυσι. Η μέση ετήσια απόδοση ήταν 6,5% περίπου το διάστημα 1928-2023.

Το αμερικανικό κρατικό ομόλογο θα πρόσφερε μέση ετήσια απόδοση 4,9% περίπου, με τα 100 δολάρια να γίνονται 7 χιλ. δολάρια το 2022. 

Η επένδυση στα ακίνητα θα πρόσφερε μέση ετήσια απόδοση 4,42% και τα 100 δολάρια θα είχαν γίνει 5,12 χιλ. δολάρια.

Τη χαμηλότερη μέση απόδοση την περίοδο 1928-2022 πρόσφερε το 3μηνο αμερικανικό έντοκο με 3,32%, το οποίο θεωρείται η ασφαλέστερη επένδυση. Τα 100 δολάρια θα αυγάτιζαν σε 2,140 δολάρια. 

Μια ματιά στις ανωτέρω αποδόσεις εξηγεί σε μεγάλο βαθμό γιατί οι Αμερικανοί εμπιστεύονται τις μετοχές τους. Γνωρίζουν ή καλύτερα ευελπιστούν ότι σε βάθος χρόνου θα βγουν κερδισμένοι. Δεν μπορούν να πουν το ίδιο άλλοι σε άλλες χώρες.   

Πηγή: euro2day

Πορεία της Τέρνα Ενεργειακή σε σχέση με τις αντίστοιχες Ευρωπαικές και Αμερικανικές εταιρείες

 

Στο διάγραμμα συγκρίνεται η μετοχή της Τέρνα Ενεργειακής με το ETF INRG όπου απαρτίζεται από μετοχές που επενδύουν στην καθαρή ενέργεια (ΑΠΕ). Ενδεικτικά στην πρώτη δεκάδα από πλευράς στάθμισης συμμετέχουν οι ευρωπαϊκές εταιρίες Iberdrola, Edp Energias de Portugal, Vestas Wind Systems ενώ στο ETF περιλαμβάνονται εταιρίες που δραστηριοποιούνται στις ΑΠΕ σε ολόκληρο τον κόσμο (ΗΠΑ, Κίνα κ.ά.). Η πτωτική τάση είναι εμφανής και ανάλογη!

Η συνέχεια αναμένεται με μεγάλο ενδιαφέρον με την αποτίμηση πλέον των εταιρειών ΑΠΕ να οδεύει προς τη μεριά του ελκυστικού παρά την αύξηση των επιτοκίων. Σίγουρα το higher for longer (υψηλά επιτόκια για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα) που δείχνει η Fed και ακολουθεί η ΕΚΤ ενδέχεται να καθυστερήσει την άνοδο των εν λόγω μετοχών αξίας (Value) ωστόσο η αξία υπάρχει. Το ερώτημα είναι πότε θα φανεί!

Αποσπάσματα από το άρθρο του Δ.Τρίγγα στο capital, που αξίζει να διαβαστεί ολόκληρο.

Η πορεία του χρυσού σε σχέση με το ευρώ από την δημιουργία του μέχρι σήμερα

 

Το ευρώ πρωτοκυκλοφόρησε το 2002. Τότε μία ουγγιά χρυσού αντιστοιχούσε γύρω στα 400 ευρώ. 

Σήμερα αγγίζει τις 2000 ευρώ !!!!!

Απόδοση;  κοντά στο 500 %!!!!!! 

Ιστορικό διάγραμμα του δεκαετούς Αμερικανικού ομολόγου από το 1790!

 Ένα ιστορικό διάγραμμα επιτοκίου του δεκαετούς Αμερικανικού ομολόγου.

Μηνιαία δεδομένα από το 1790. Πηγή: Bank of America, Bloomberg.

Η περίοδος 1790 έως πριν το 1950 χαρακτηρίζεται από σταθερότητα. Στη συνέχεια βλέπουμε μια εκρηκτική άνοδο μέχρι τη δεκαετία του 1980 που την ακολουθεί η έντονη πτώση μέχρι το μηδενισμό στη κρίση από 2008 έως τον  κορονοιο .

Ray Dalio: επενδύστε σε εταιρείες που χρησιμοποιούν την τεχνητή νοημοσύνη

Θα ήθελα να έχω διαφοπροποιημένο χαρτοφυλάκιο, διότι αυτά που δεν γνωρίζω είναι περισσότερα από αυτά που γνωρίζω", τόνισε ο Dalio, ιδρυτής του Bridgewater Associates, ενός από τα μεγαλύτερα funds παγκοσμίως.

"Δώστε προσοχή στις επιπτώσεις των μεγάλων διαταραχών που πρόκειται να λάβουν χώρα, διότι ο κόσμος θα είναι ριζικά διαφορετικός σε πέντε χρόνια. Και θα γίνεται ριζικά διαφορετικός χρόνο με το χρόνο", εξήγησε.

"Είναι σαν να περνάμε μέσα από μια χρονική στρέβλωση. Θα βρεθούμε σε έναν διαφορετικό κόσμο", πρόσθεσε

Η εξέλιξη της τεχνητής νοημοσύνης έχει τραβήξει την προσοχή του Dalio, αλλά συνέστησε στους επενδυτές να συμμετέχουν σε εταιρείες που υιοθετούν αυτήν τη νέα τεχνολογία, παρά σε εκείνες που τη δημιουργούν. 

"Δεν χρειάζεται να διαλέξω αυτούς που δημιουργούν τις νέες τεχνολογίες. Πρέπει να διαλέξω αυτούς που χρησιμοποιούν τις νέες τεχνολογίες με τον καλύτερο δυνατό τρόπο", τόνισε. 

Πηγή: capital

Έξι μετοχές real estate που καταβάλλουν μηνιαίο μέρισμα (5/6)

Δεν είναι μυστικό ότι τα μερίσματα χαίρουν ιδιαίτερης εκτίμησης από τους επενδυτές επειδή παρέχουν αξιόπιστο εισόδημα και μια πηγή επενδυτικών αποδόσεων, ακόμη και όταν οι τιμές των μετοχών πέφτουν. Οι περισσότερες μετοχές δίνουν μέρισμα σε τριμηνιαία βάση, αλλά ένα υποσύνολο μερικών δεκάδων μετοχών πληρώνει σε μηνιαία βάση, παρέχοντας μεγαλύτερη ροή εισοδήματος ή επιταχυνόμενο ρυθμό ανατοκισμού εάν οι επενδυτές επανεπενδύσουν τα μερίσματα σε μετοχές.

Ακολουθούν έξι REITs που καταβάλλουν μέρισμα σε μηνιαία βάση, με ετήσια απόδοση που κυμαίνεται από 3,3% έως 7,6%, ιδανικές προτάσεις για όσους σταθερό εισόδημα. Σύμφωνα με έγγραφα που έχουν κατατεθεί στην αμερικανική Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς (SEC) και στις 6 εταιρείες επενδύουν πολύ γνωστοί δισεκατομμυριούχοι.

EPR Properties 

Μερισματική απόδοση: 7,6%
Κεφαλαιοποίηση: 3,3 δισ. δολάρια
Δισεκατομμυριούχοι μέτοχοι: Ken Griffin, Jim Simons, Israel Englander, Clifford Asness

Η EPR Properties, που ιδρύθηκε το 1997, με έδρα το Κάνσας Σίτι, κατέχει ένα χαρτοφυλάκιο ακινήτων αξίας 5,4 δισ. δολαρίων, το οποίο επικεντρώνεται στους τομείς της ψυχαγωγίας, της εκπαίδευσης και της αναψυχής. Τα ακίνητα περιλαμβάνουν 172 κινηματογράφους, 67 πρότυπα εκπαιδευτήρια, 41 κέντρα προσχολικής αγωγής, 25 γήπεδα γκολφ, 11 χιονοδρομικά και 5 υδάτινα πάρκα. Η EPR κατέχει επίσης το καζίνο και θέρετρο Resorts World Catskills στην κομητεία Σάλιβαν της Νέας Υόρκης. Οι μεγαλύτεροι ενοικιαστές -ως ποσοστό των εσόδων της EPR για το 2022- είναι οι AMC Theatres (13,8%), Topgolf (13,7%), Regal Entertainment (12,7%), Cinemark (6,1%) και Vail Resorts (5,1%).

Τα έσοδα της EPR για το 2023 αναμένεται να κάνουν άλμα 18,6% στα 586,3 εκατ. δολάρια σε σύγκριση με το 2022 και τα κεφάλαια από λειτουργικές δραστηριότητες να αυξηθούν κατά 7,7% στα 5,05 δολάρια ανά μετοχή. Η EPR διαπραγματεύεται 26,5% κάτω από το μέσο όρο του λόγου αξίας επιχείρησης προς EBITDA στο 17,0 για την 5ετία.

Η EPR ανέστειλε την καταβολή μερίσματος τον Ιούλιο του 2020 εν μέσω της πανδημίας του κορονοϊού, αλλά επανέφερε τα μηνιαία μερίσματα έναν χρόνο αργότερα, τον Ιούλιο του 2021, με το μέρισμα να αυξάνεται κατά 4,9% σε ετήσια βάση τα τελευταία δύο χρόνια. 

Στις 13 Ιουνίου, η διευθύντρια της εταιρείας Caixia Ziegler αγόρασε 500 μετοχές προς 45,14 δολάρια έκαστη. Μεταξύ των δισεκατομμυριούχων επενδυτών, ο Israel Englander και ο Ken Griffin μείωσαν αμφότεροι τις συμμετοχές τους στο β' τρίμηνο, αλλά εξακολουθούν να κατέχουν 675.000 και 477.000 μετοχές, αντίστοιχα. Η Renaissance Technologies του Jim Simons κατέχει 344.000 μετοχές και ο Clifford Asness της AQR κρατά 322.000 μετοχές.

Πηγή: capital-forbes

Δεκαετές ομόλογο των ΗΠΑ

Πώς τα διαγράμματα δίνουν άλλη αίσθηση ανάλογα με τη χρονική διάρκεια.

Εδώ βλέπουμε τη κίνηση του 10ετους Αμερικανικού ομολόγου το τελευταίο ένα έτος.

Είναι σαφώς ανοδική.
 

Και τώρα το ίδιο διάγραμμα για τα τελευταία 50 έτη.

Εδώ παρατηρούμε μία πολυετή πτώση που στο τέλος δίνει σημάδια ανάκαμψης.

Παραβολική άνοδος του χρυσού ως προς το γιεν!

 

Διάγραμμα που δείχνει την ιλιγγιώδη άνοδο του χρυσού σε σχέση με το ιαπωνικό νόμισμα.

Πολλοί πιστεύουν ότι σύντομα θα ακολουθήσουν όλα το FIAT νομίσματα.

Πηγή: KWN

Διάγραμμα αποδόσεων του 10ετους ομολόγου των ΗΠΑ.

 Στα υψηλότερα επίπεδα από το 2009 έχει φτάσει η απόδοση του 10ετους ομολόγου των ΗΠΑ.

Βρίσκεται στα επίπεδα του 4% κάτι που σημαίνει ότι μπορείς να εξασφαλίσεις αυτή την απόδοση για τα επόμενα 10 χρόνια.

Στο διάγραμμα η τάση είναι ανοδική κάτι που σημαίνει πτώση της τιμής των ομολόγων που κυκλοφορούν με χαμηλότερα επιτόκια.

Έξι μετοχές real estate που καταβάλλουν μηνιαίο μέρισμα (4/6)

Δεν είναι μυστικό ότι τα μερίσματα χαίρουν ιδιαίτερης εκτίμησης από τους επενδυτές επειδή παρέχουν αξιόπιστο εισόδημα και μια πηγή επενδυτικών αποδόσεων, ακόμη και όταν οι τιμές των μετοχών πέφτουν. Οι περισσότερες μετοχές δίνουν μέρισμα σε τριμηνιαία βάση, αλλά ένα υποσύνολο μερικών δεκάδων μετοχών πληρώνει σε μηνιαία βάση, παρέχοντας μεγαλύτερη ροή εισοδήματος ή επιταχυνόμενο ρυθμό ανατοκισμού εάν οι επενδυτές επανεπενδύσουν τα μερίσματα σε μετοχές.

Ακολουθούν έξι REITs που καταβάλλουν μέρισμα σε μηνιαία βάση, με ετήσια απόδοση που κυμαίνεται από 3,3% έως 7,6%, ιδανικές προτάσεις για όσους σταθερό εισόδημα. Σύμφωνα με έγγραφα που έχουν κατατεθεί στην αμερικανική Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς (SEC) και στις 6 εταιρείες επενδύουν πολύ γνωστοί δισεκατομμυριούχοι.

STAG Industrial

Μερισματική απόδοση: 4,2%
Κεφαλαιοποίηση: 6,3 δισ. δολάρια
Δισεκατομμυριούχοι μέτοχοι: Israel Englander, Bruce Flatt, Ken Griffin, Steven Cohen, Clifford Asness

Η STAG Industrial, με έδρα τη Βοστώνη, ιδρύθηκε το 2010 και είναι ιδιοκτήτρια και διαχειρίστρια μεγάλων εγκαταστάσεων που λειτουργούν ως σημεία διανομής ή αποθήκες κατά μήκος αυτοκινητοδρόμων που συνδέουν πολιτείες. Η STAG κατέχει 561 κτίρια σε 41 πολιτείες. Το εμβαδόν των εγκαταστάσεων που μπορεί να νοικιάσει φτάνει στα περίπου 111,6. εκατομμύρια τετραγωνικά πόδια. Η Amazon.com, που αντιπροσωπεύει το 2,8% των εσόδων της STAG ύψους 654,4 εκατ. δολαρίων το 2022, είναι ο μεγαλύτερος ενοικιαστής της εταιρείας. Άλλοι σημαντικοί πελάτες είναι οι American Tire Distributors, Hachette Book Group, Tempur Sealy, DHL, FedEx, Penguin Random House και Ford Motor Company.

Οι αναλυτές εκτιμούν ότι τα έσοδα της STAG για το 2023 θα αυξηθούν κατά 6,4% στα 696,5 εκατ. δολάρια και τα κεφάλαια από λειτουργικές δραστηριότητες θα ενισχυθούν κατά 2,3% στα 2,26 δολάρια ανά μετοχή. Η STAG διαπραγματεύεται 9,3% κάτω από το μέσο όρο του λόγου τιμής προς FFO για της 5ετία που είναι στο 16,0. Τα κεφάλαια από λειτουργικές δραστηριότητες έχουν αυξηθεί με ετήσιο ρυθμό 18,8% την τελευταία πενταετία και οι ελεύθερες ταμειακές ροές κατά 18,9% ετησίως την ίδια περίοδο.

Η Millennium Management του Israel Englander ήταν ο πιο αισιόδοξος αγοραστής, αποκτώντας 1,1 εκατ. μετοχές το β' τρίμηνο και κατέχει πλέον το 0,62% της STAG. Ο Clifford Asness κατέχει 322.000 μετοχές, ο Ken Fisher 303.000 μετοχές και η Citadel του Ken Griffin 90.000 μετοχές. Η Brookfield του Bruce Flatt διπλασίασε τη συμμετοχή της στο β' τρίμηνο και πλέον έχει 48.000 μετοχές.

Πηγή: capital-forbes

6 εταιρείες ξεπερνούν τα 5 δις ευρώ σε κεφαλαιοποίηση

 

Πρώτη η 3Ε, ακουλουθεί ο ΟΠΑΠ, στη τρίτη θέση ο ΟΤΕ, μετά οι 2 τράπεζες EUROBANK και ΕΤΕ και στην 6η θέση ο Μυτιληναίος.

Συχνά αλλάζει η κατάταξη των θέσεων από 2 έως 6 καθώς οι διαφορές τους είναι μικρές.

Έξι μετοχές real estate που καταβάλλουν μηνιαίο μέρισμα (3/6)

Δεν είναι μυστικό ότι τα μερίσματα χαίρουν ιδιαίτερης εκτίμησης από τους επενδυτές επειδή παρέχουν αξιόπιστο εισόδημα και μια πηγή επενδυτικών αποδόσεων, ακόμη και όταν οι τιμές των μετοχών πέφτουν. Οι περισσότερες μετοχές δίνουν μέρισμα σε τριμηνιαία βάση, αλλά ένα υποσύνολο μερικών δεκάδων μετοχών πληρώνει σε μηνιαία βάση, παρέχοντας μεγαλύτερη ροή εισοδήματος ή επιταχυνόμενο ρυθμό ανατοκισμού εάν οι επενδυτές επανεπενδύσουν τα μερίσματα σε μετοχές.

Ακολουθούν έξι REITs που καταβάλλουν μέρισμα σε μηνιαία βάση, με ετήσια απόδοση που κυμαίνεται από 3,3% έως 7,6%, ιδανικές προτάσεις για όσους σταθερό εισόδημα. Σύμφωνα με έγγραφα που έχουν κατατεθεί στην αμερικανική Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς (SEC) και στις 6 εταιρείες επενδύουν πολύ γνωστοί δισεκατομμυριούχοι.

Realty Income 

Μερισματική απόδοση: 5,4%
Κεφαλαιοποίηση: 40,4 δισ. δολάρια
Δισεκατομμυριούχοι μέτοχοι: Ken Griffin, Ray Dalio, Jim Simons, Israel Englander, Clifford Asness

Με κεφαλαιοποίηση άνω των 40 δισ. δολαρίων, η Realty Income -με έδρα το Σαν Ντιέγκο της Καλιφόρνια- είναι το "μεγάλο όνομα" σε αυτή την ομάδα μετοχών. Η εταιρεία διαθέτει 13.100 ακίνητα όπου στεγάζονται επιχειρήσεις λιανικού εμπορίου ή βιομηχανικές μονάδες καθώς και αγροτικά ακίνητα, τα οποία μισθώνει σε 1.300 ενοικιαστές που δραστηριοποιούνται σε 85 διαφορετικούς κλάδους. Έτσι, η Realty Income έχει σταθερές ταμειακές ροές και αποδίδει σταθερά μηνιαία μερίσματα. Το χαρτοφυλάκιό της περιλαμβάνει ακίνητα υψηλής ποιότητας και στις 50 πολιτείες, καθώς και στο Πουέρτο Ρίκο, στο Ηνωμένο Βασίλειο, στην Ισπανία, στην Ιταλία και στην Ιρλανδία.

Η Realty Income έχει καταβάλει σταθερά αυξανόμενα μερίσματα σε όλη την 54χρονη ιστορία της. Η αύξηση των μερισμάτων έχει ξεπεράσει τον πληθωρισμό. Τα τελευταία 10 χρόνια το μέρισμά της έχει αυξηθεί κατά 5,3% ετησίως και από το 1994 -όταν έκανε την αρχική δημόσια προσφορά της- κατά 4,7%. Τα μερίσματα των 3,07 δολαρίων σε ετήσια βάση υποστηρίζονται από τα 4,29 δολάρια σε ελεύθερες ταμειακές ροές ανά μετοχή και παρέχουν στους επενδυτές μερισματική απόδοση 5,4%.

Τα έσοδα της Realty Income ενισχύθηκαν κατά 21,5% ετησίως τα τελευταία 10 χρόνια και αναμένεται να αυξηθούν κατά 18% στα 3,9 δισ. δολάρια το 2023. Τα κεφάλαια από λειτουργικές δραστηριότητες αναμένεται να ενισχυθούν κατά 2% στα 4,12 δολάρια ανά μετοχή. Η Realty Income διαπραγματεύεται 25% κάτω από τον μέσο όρο του λόγου τιμής προς FFO για την τελευταία 5ετία που είναι 18,1. Ο δανεισμός της εταιρείας είναι διαχειρίσιμος, στο 63% των ιδίων κεφαλαίων.

Η αξία της Realty Income ήταν αρκετά ελκυστική για τη Millennium Management του Israel Englander ώστε να αποκτήσει μια νέα θέση 1,28 εκατ. μετοχών με αντίτιμο στα 60,92 δολάρια ανά μετοχή το β' τρίμηνο του 2023. Ο Jim Simons της Renaissance Technologies αγόρασε 378.000 μετοχές κατά την ίδια περίοδο σε παρόμοιες τιμές. Με μικρότερες συμμετοχές, ο Clifford Asness της AQR κατέχει 97.000 μετοχές και η Bridgewater του Ray Dalio κατέχει 90.000 μετοχές.

Έξι μετοχές real estate που καταβάλλουν μηνιαίο μέρισμα (2/6)

Δεν είναι μυστικό ότι τα μερίσματα χαίρουν ιδιαίτερης εκτίμησης από τους επενδυτές επειδή παρέχουν αξιόπιστο εισόδημα και μια πηγή επενδυτικών αποδόσεων, ακόμη και όταν οι τιμές των μετοχών πέφτουν. Οι περισσότερες μετοχές δίνουν μέρισμα σε τριμηνιαία βάση, αλλά ένα υποσύνολο μερικών δεκάδων μετοχών πληρώνει σε μηνιαία βάση, παρέχοντας μεγαλύτερη ροή εισοδήματος ή επιταχυνόμενο ρυθμό ανατοκισμού εάν οι επενδυτές επανεπενδύσουν τα μερίσματα σε μετοχές.

Ακολουθούν έξι REITs που καταβάλλουν μέρισμα σε μηνιαία βάση, με ετήσια απόδοση που κυμαίνεται από 3,3% έως 7,6%, ιδανικές προτάσεις για όσους σταθερό εισόδημα. Σύμφωνα με έγγραφα που έχουν κατατεθεί στην αμερικανική Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς (SEC) και στις 6 εταιρείες επενδύουν πολύ γνωστοί δισεκατομμυριούχοι.

Phillips Edison & Co

Μερισματική απόδοση: 3,3%
Κεφαλαιοποίηση: 4 δισ. δολάρια
Δισεκατομμυριούχοι μέτοχοι: Jim Simons, Clifford Asness, Ken Griffin, Ken Fisher

Η Phillips Edison & Co., μια REIT μεσαίας κεφαλαιοποίησης από το Σινσινάτι του Οχάιο, ειδικεύεται στην ιδιοκτησία εμπορικών κέντρων όπου στεγάζονται σούπερ μάρκετ-παντοπωλεία. Η εταιρεία ιδρύθηκε το 1991 από τους Jeffrey Edison και Michael Phillips. Ο κ. Edison είναι σήμερα πρόεδρος και CEO της Phillips Edison, η οποία εισήλθε στο χρηματιστήριο τον Ιούλιο του 2021, και κατέχει 335.000 από τις 117,3 εκατομμύρια μετοχές που βρίσκονται σε κυκλοφορία.

Η Phillips Edison κατέχει και διαχειρίζεται ένα χαρτοφυλάκιο αξίας 6,2 δισ. δολαρίων με 291 εμπορικά κέντρα, σε Φλόριντα, ανατολική ακτή, μεσοδυτικές πολιτείες και κατά μήκος της ακτής στον Ειρηνικό. Οι κορυφαίοι ενοικιαστές -ως ποσοστό επί των συνολικών εσόδων- είναι οι Kroger (6,2%), Publix (5,8%), Albertsons (4,1%), Koninklijke Ahold Delhaize N.V. (3,9%) και Walmart (2%). Τα έσοδα για το 2023 αναμένεται να αυξηθούν κατά 6,6% στα 597,5 εκατ. δολάρια, με τα κεφάλαια από τις λειτουργικές δραστηριότητες να ενισχύονται κατά 6% στα 2,28 δολάρια ανά μετοχή.

Το τελευταίο 12μηνο, η Phillips Edison είχε ελεύθερες ταμειακές ροές ύψους 1,29 δολαρίων ανά μετοχή, αρκετά πάνω από τα 1,12 δολάρια ανά μετοχή που καταβάλλει σε ετήσια μερίσματα, 0,0933 δολάρια ανά μήνα, που είναι καλό για μερισματική απόδοση 3,3% στις τρέχουσες τιμές. Η αύξηση των μερισμάτων είναι επίσης ενθαρρυντική. Από τη δημόσια εγγραφή της πριν από δύο χρόνια, η Philips Edison έχει αυξήσει το μηνιαίο μέρισμα με ετήσιο ρυθμό 4,8%.

Στις 16 Μαΐου, το μέλος του ΔΣ Leslie Chao απέκτησε 10.000 μετοχές της εταιρείας έναντι 292.000. Ο δισεκατομμυριούχος Jim Simons της Renaissance Technologies κατέχει 187.000 μετοχές, ο Clifford Asness της AQR Capital κατέχει 14.000 μετοχές και η Citadel του Ken Griffin αναφέρει συμμετοχή 7.000 μετοχών. Ο Ken Fisher κατέχει 9.000 μετοχές.Πηγή: capital-forbes