Ο πίνακας δείχνει τις οκτώ μεγαλύτερες πτώσεις του S&P 500 από το 1976 και πώς ανταποκρίθηκαν οι τιμές του χρυσού και του ασημιού σε καθεμία.
Το πράσινο χρώμα σημαίνει ότι η τιμή αυξήθηκε όταν ο S&P κατέρρευσε, το κόκκινο σημαίνει ότι έπεσε περισσότερο από τον S&P και το κίτρινο υποδηλώνει ότι έπεσε αλλά λιγότερο ή το ίδιο με το S&P500.
Υπάρχουν κάποια λογικά συμπεράσματα που μπορούμε να βγάλουμε από τα παραπάνω ιστορικά δεδομένα.
1. Στις περισσότερες περιπτώσεις, η τιμή του χρυσού αυξήθηκε κατά τη διάρκεια των μεγαλύτερων χρηματιστηριακών κραχ.
2. Οι επενδυτές δεν πρέπει να πανικοβάλλονται από τυχόν αρχική πτώση των τιμών του χρυσού.
Για παράδειγμα ο χρυσός έπεσε στο αρχικό σοκ της οικονομικής κρίσης του 2008 με αποτέλεσμα να έχει εντυπωθεί στη μνήμη των επενδυτών ότι ο χρυσός θα πέσει αν τα χρηματιστήρια καταγράψουν μεγάλες και απότομες απώλειες.
Ωστόσο, ενώ ο S&P συνέχισε να υποχωρεί, ο χρυσός ανέκαμψε και έκλεισε τη χρονιά με άνοδο 5,5%. Όπως παρατηρούμε στον παραπάνω πίνακα δε, αν ανοίξουμε το κάδρο θα δούμε ότι κατά τη διάρκεια του συνολικού 18μηνου selloff στο χρηματιστήριο, ο χρυσός αυξήθηκε κατά 25,5% ενώ η μητέρα των αγορών σημείωσε απώλειες 56,8%.
Το μάθημα εδώ είναι ότι, ακόμη και αν ο χρυσός αρχικά υποχωρήσει κατά τη διάρκεια μιας κατάρρευσης της χρηματιστηριακής αγοράς, η ιστορία λέει ότι μπορεί να είναι μια εξαιρετική ευκαιρία αγοράς.
3. Το μόνο σημαντικό sell off του χρυσού -46% στις αρχές της δεκαετίας του 1980- σημειώθηκε αμέσως μετά τη μεγαλύτερη ανοδική του πορεία στη σύγχρονη ιστορία.
(σ.σ:Ο χρυσός αυξήθηκε περισσότερο από 2.300% από το χαμηλό του το 1970 στο υψηλότερο σημείο του το 1980. Επομένως, δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι έπεσε μαζί με την ευρύτερη χρηματιστηριακή αγορά).
4. Το ασήμι δεν τα πήγε τόσο καλά κατά τη διάρκεια των κραχ του χρηματιστηρίου.
Στην πραγματικότητα, αυξήθηκε μόνο σε ένα από τα sell offs του S&P κατά την διάρκεια της διετίας 1976-1978- και ήταν σταθερό κατά την περίοδο 2007-2009.
Υπενθυμίζουμε ότι η συμπεριφορά αυτή οφείλεται στην υψηλή βιομηχανική χρήση του αργύρου -περίπου το 56% της συνολικής προσφοράς- και στο ότι οι χρηματιστηριακές πτώσεις συνδέονται συνήθως με μια επιδεινούμενη οικονομία.
Ωστόσο, από τον πίνακα παρατηρούμε ότι το ασήμι έπεσε λιγότερο από τον S&P σε όλα τα κραχ, εκτός από εκείνα του 1980-1982 και του 2011, ενώ η μεγαλύτερη άνοδος του αργύρου έλαβε χώρα εν μέσω της μεγαλύτερης ανοδικής του αγοράς στην ιστορία.
Με άλλα λόγια, η ιστορία μας υποδεικνύει ότι το ασήμι θα μπορούσε να πάει καλά σε μια χρηματιστηριακή κατάρρευση εάν βρίσκεται ήδη σε μια ανοδική αγορά. Διαφορετικά, θα μπορούσε να δυσκολευτεί.
Συμπεραίνουμε λοιπόν ότι οι πιθανότητες ο χρυσός να μην υποχωρήσει κατά τη διάρκεια μιας χρηματιστηριακής κατάρρευσης και αντίθετα να αυξηθεί είναι υψηλές. Η πορεία του ασημιού από την άλλη μπορεί να εξαρτάται από το αν είναι ήδη σε ανοδική αγορά ή όχι.
Πηγή: liberal-Μ.Βενέτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου