Η μεγάλη εικόνα του πλανήτη την εποχή της παγκοσμιοποίησης (3)

WorldPress

Φτάσαμε στην ενότητα 3, της μεγάλης εικόνας του πλανήτη την εποχή της παγκοσμιοποίησης. Είναι γραμμένη από τον Αλέξανδρο Παππά και όπως λέει ο ίδιος: "Αυτά που θα διαβάσετε, είναι 'προσωπικές' μου απόψεις και δεν έχουν καμία σχέση με την ιδιότητα μου (πρόεδρος +διευθύνων σύμβουλος στην Πήγασος Χρηματιστηριακή)".

Ενότητα 3
Το 2005 μπαίνουμε σε ένα κανάλι υψηλών οικονομικών προσδοκιών.
Στην Wall Street υπάρχει αναβρασμός από τις μεγάλες εταιρικές συμφωνίες και οι προσδοκίες είναι στα ύψη.
Οι τράπεζες έχουν βοηθηθεί από τα χαμηλά επιτόκια και την ισχυρή ζήτηση για δανεισμό και οι κερδοφορίες είναι ανοδικές.
Το σχέδιο του επί κεφαλής της Fed, Allan Greenspan, είναι να τονωθεί η "κατανάλωση", διότι έχει την μεγαλύτερη επίδραση (72%) επί του ακαθάριστου εθνικού προϊόντος.
Η εμπιστοσύνη του καταναλωτή δεν ενισχύεται μόνο με ευχολόγια, αλλά με την τσέπη γεμάτη.
Το σχέδιο λοιπόν είναι: η ισχυρή τόνωση της αγοράς κατοικίας.
Το περιβάλλον είναι ευνοϊκό, οι τράπεζες σχεδόν "χαρίζουν" χρήματα και δάνεια.
Το πάρτι στο real estate έχει αρχίσει από το 2005 και οι τιμές κάθε χρόνο σημειώνουν άνοδο 8-12%, ενώ ο ιστορικός μέσος όρος 100 ετών είναι 1.5-2.4% !!!

Το 2006 οι ιδιοκτήτες κατοικιών αρχίζουν την αναδιαπραγμάτευση δανείων.
Αυτό σημαίνει, ότι αφού η σημερινή τιμή της κατοικίας είναι 10% πιο πάνω από την αρχική τιμή αγοράς, το δάνειο συνεχίζει και ο δανειολήπτης λαμβάνει στο χέρι μετρητά.
Με αυτόν τον τρόπο, οι ιδιοκτήτες λαμβάνοντας τα επιπλέον χρήματα, τα ξοδεύουν σε καταναλωτικά αγαθά.
Οι τιμές συνεχίζουν να ανεβαίνουν και η κατανάλωση ακολουθεί κατά πόδας.
Το σχέδιο μέχρι τώρα έχει πετύχει και όλοι είναι ευχαριστημένοι.
Μέχρι τώρα καταλάβαμε ότι το 2000 η Αμερική παραλίγο να βουλιάξει σε ύφεση και σώθηκε χρησιμοποιώντας την Κίνα.
Αυτή είναι και η έννοια της παγκοσμιοποίησης. Εξισορρόπηση.
"Χρησιμοποιώ κάποιον άλλον για να σώσω τα δικά μου και το ζητούμενο είναι να κερδίσουμε όλοι"
Αν δεν γινόταν αυτό, τα χρέη της Αμερικής, θα βούλιαζαν όλον τον πλανήτη σε 10 χρόνια ύφεση.
Μετά από 10-12 χρόνια, από τις στάχτες θα μπορούσε να βγει ίσως κάτι πιο στέρεο.

Σημ. Όλες οι ενότητες εδώ