Κυριακή 15 Δεκεμβρίου 2013

Η «παγίδα» του χρυσού στα χρηματιστήρια

Στο άρθρο αυτό βλέπουμε μία αρνητική προσέγγιση για το χρυσό και σε επέκταση για τα μεταλλεία χρυσού. Αν δεν ευκαιρείτε να διαβάσετε όλο το άρθρο ακολουθούν οι 7 σημαντικότερες κατά τη γνώμη μας παραγράφοι και στο τέλος ο δικός μας σχολιασμός.

photo credit: nerdcoregirl via photopin cc
«Οι αμερικανικές μετοχές υπήρξαν πραγματικό χρυσωρυχείο φέτος. Τα χρυσωρυχεία όμως όχι. Μέσα σε ένα χρηματιστηριακό ράλι που είναι αξιοπρόσεκτο τόσο για την ομοιογένειά του όσο και για την ισχύ του, η υποαπόδοση (underperformance) των τίτλων χρυσωρυχείων ξεχωρίζει ακόμη περισσότερο. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι αξίζει και να αγοραστούν».

«Οι αγορές χρυσού έγιναν ως στοίχημα ότι η απεριόριστη νομισματική χαλάρωση της Federal Reserve και άλλων κεντρικών τραπεζών θα οδηγήσει σε πληθωρισμό. Το τελευταίο έτος, έχει δημιουργηθεί η αίσθηση ότι οι κεντρικές τράπεζες θα μπορέσουν να αρχίσουν να ανακαλούν τις ακραίες στρατηγικές παροχής ρευστότητας, χωρίς να πυροδοτήσουν πληθωρισμό».
«Παράλληλα, οι φόβοι για την οικονομία της Ινδίας επιτείνουν τα προβλήματα του χρυσού. Η ζήτηση από την κοσμηματοποιία της Ινδίας έχει παίξει βασικό ρόλο στις κινήσεις του χρυσού».

«Οπότε, εκτός κι αν η αγορά κάνει λάθος με τις προβλέψεις της για τις κεντρικές τράπεζες και τον πληθωρισμό, δεν υπάρχουν πολλοί λόγοι να περιμένουμε ανάκαμψη της τιμής του μετάλλου».

«Τι σημαίνουν όλα αυτά για τις μετοχές των μεταλλείων χρυσού; Η εμφάνισή τους υπήρξε καταστροφική από κάθε άποψη. Η Barrick Gold, μεγαλύτερος παραγωγός στον κόσμο βάσει όγκου, έχει διολισθήσει 72% από το ζενίθ του 2011 και η τιμή κινείται στα επίπεδα του 1992. Η Newmont Mining έχει υποχωρήσει 68%, σε επίπεδα 1987. Το fund χρυσού και πολύτιμων μετάλλων του US Global Investors, ένα από τα πιο διάσημα funds του κλάδου, έχει υποχωρήσει 67% σε τρία χρόνια, επιστρέφοντας στα επίπεδα όπου βρισκόταν το 2008 μετά την κατάρρευση της Lehman».

«Η κατάληξη της αύξησης μετοχικού κεφαλαίου της Barrick την περασμένη εβδομάδα, κατά την οποία οι ανάδοχοι έμειναν με αζήτητες μετοχές στο χέρι, δείχνει ότι δεν υπάρχει μεγάλη όρεξη στην αγορά να βοηθήσει τα μεταλλεία να καταστήσουν πιο ελαφρύ το δανειακό τους βάρος».

«Πόσες πιθανότητες ανάκαμψης υπάρχουν; Οι λάτρεις του χρυσού θα αποδειχθεί ότι έχουν δίκιο αν οι στρατηγικές των κεντρικών τραπεζών προκαλέσουν πληθωρισμό. Ο χρυσός θα μπορούσε να ανακάμψει, αν αποδειχθεί ότι οι αγορές έκαναν λάθος για την ανάκληση της ρευστότητας της Fed ή αν η Ινδία σημειώσει δυναμική ανάκαμψη.
Σε ευρύτερο πεδίο, όμως, δεν υπάρχουν επιχειρήματα για μεγάλα στοιχήματα στον χρυσό».

Ακριβώς επειδή θεωρούμε ότι κανείς δε πρέπει να είναι δογματικός και απόλυτος, παρουσιάζουμε και μιά άλλη άποψη. Μάλιστα συμφωνούμε με πολλά από τα επιχειρήματα του άρθρου. Ο αντίλογος μας όμως έγκειται σε απλές σκέψεις:

Το πρόβλημα της παγκόσμιας οικονομίας σήμερα είναι η υπερπαραγωγή προϊόντων και η αδυναμία απορρόφησης τους από τους καταναλωτές. Οι περισσότερες χώρες επιδίδονται σε ένα έντονο νομισματικό «πόλεμο» για το ποια θα υποτιμήσει ταχύτερα το νόμισμα της, εκτυπώνοντας απίστευτες ποσότητες χάρτινων νομισμάτων. Αυξάνεται κατακόρυφα η προσφορά χαρτονομισμάτων, ενώ η προσφορά χρυσού μένει σταθερή ή μειώνεται. Το κόστος εξόρυξης χρυσού είναι σήμερα 1200 με 1400 δολάρια η ουγκιά. Στο άρθρο βλέπουμε τα τεράστια προβλήματα των εταιρειών εξόρυξης. Αν όμως βάλουν λουκέτο οι εταιρείες, τότε θα δημιουργηθεί ακόμα μεγαλύτερη έλλειψη χρυσού. Άρα πώς γίνεται να τυπώνονται μόνο στις ΗΠΑ, 85 δις δολάρια κάθε μήνα, που αντιστοιχούν περίπου σε 2000 τόνους χρυσού και η τιμή του χρυσού να πέφτει;
Αυτή είναι η λογική προσέγγιση και σίγουρα κάποια στιγμή θα πραγματοποιηθεί.
Όμως εκεί που όλοι δυσκολευόμαστε είναι στο περίφημο timing καθώς κανείς δε ξέρει αν αυτό θα γίνει σύντομα ή θα αργήσει.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου