Το ράλι των ομολόγων: Αλήθειες και ψέμματα

Σε προηγούμενη ανάρτηση είχαμε τα διαγράμματα του 10ετούς ελληνικού ομολόγου, όπου φαινόταν η θεαματική τους βελτίωση. Προσέξτε όμως και μία άλλη παράμετρο, που εξηγεί τους λόγους:

"Είναι όμως φυσιολογικό το επίπεδο του 3,9%-4%, που έφτασαν τα 10ετή ομόλογα, για πόσο θα μείνουν εκεί και ποιος ορίζει την κανονικότητα;

Μια γρήγορη ματιά στις αποδόσεις των κρατικών ομολόγων των υπόλοιπων χωρών της Ευρωζώνης και η σύγκρισή τους με τις αποδόσεις του 2006, αρκούν για να κατανοήσουμε την τεράστια διαφορά μεταξύ της σημερινής πραγματικότητας και της εποχής πριν από περίπου 11 χρόνια. Είναι θέμα, λοιπόν, πραγματικότητας. 

Έχουμε και λέμε: Αυστρία, Ιρλανδία, Γερμανία, Φινλανδία, Γαλλία και η πλειοψηφία των κρατών-μελών της Ευρωζώνης πλήρωναν το 2006 μεταξύ 3,7%-4% για να δανειστούν για 10 χρόνια, όσο δηλαδή πλήρωνε και η Ελλάδα. Σήμερα, όλες αυτές οι χώρες πληρώνουν επιτόκια κοντά στο 0,5%, με τη Γερμανία να εμφανίζει το χαμηλότερο επιτόκιο (0,358%) και τη Γαλλία το υψηλότερο (0,69%). Επιτόκια που αν λάβουμε υπόψη τον πληθωρισμό είναι αρνητικά.

Το spread μεταξύ των ελληνικών ομολόγων και των αντίστοιχων άλλων ευρωπαϊκών χωρών, ενώ δεν ξεπερνούσε τις 30-40 μονάδες βάσης το 2006, σήμερα κυμαίνεται μεταξύ 320-370μ.β. Είναι δηλαδή έως και 3,7 ποσοστιαίες μονάδες υψηλότερο, που σημαίνει ότι πληρώνουμε πάνω από 8 φορές μεγαλύτερα επιτόκια. Βλέπουμε, λοιπόν, ότι η χώρα μας σήμερα βρίσκεται αρκετές ταχύτητες πίσω από το «άρμα» της Ευρωζώνης που τρέχει όλο και με μεγαλύτερη ταχύτητα προς την ανάπτυξη. Άρα, δεν επιστρέψαμε στην προ κρίσης πραγματικότητα, αλλά μόνο στο ίδιο επιτόκιο, αφού σήμερα η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική για όλους".

Απόσπασμα από άρθρο του Κ.Μαριόλη στο liberal