«Έχω ταξιδέψει πολύ, αλλά θα ήθελα να πω ότι δεν βλέπω μία ουσιαστική οικονομική βελτίωση οπουδήποτε»
Έτσι ξεκινάει ένα τελευταίο άρθρο του ο γνωστός Ελβετός οικονομολόγος, αναλυτής και επενδυτής Mark Faber. Διαβάστε το ολόκληρο καθώς τα λεγόμενα του έχουν ιδιαίτερη βαρύτητα.
Εδώ θα δείτε μια σταχυολόγηση των σημαντικότερων σημείων του άρθρου.
Ίσως θα ήταν χρήσιμο να έχουμε αποπληθωρισμό του 2% - 3% ετησίως. Αν οι τιμές μειώνονταν στα τρόφιμα, την ενέργεια, την υγειονομική περίθαλψη και ούτω καθεξής, τότε το τυπικό νοικοκυριό θα ζούσε καλύτερα καθώς θα είχαν περισσότερα χρήματα να δαπανήσουν.
Αντί για αυτό όμως βλέπουμε τους φόρους να ανεβαίνουν για τους περισσότερους ανθρώπους.
Οι κεντρικές τράπεζες υποστηρίζονται από τα μέσα ενημέρωσης.
Με την εφαρμοζόμενη πολιτική υπάρχει ανισότητα του πλούτου και ευνοημένο δεν είναι το 1% αλλά το 0,1% του πληθυσμού, επειδή η εκτύπωση χρήματος βοηθάει τους παίκτες χρηματοπιστωτικών περιουσιακών στοιχείων και ιδιοκτήτες ακινήτων, ενώ η πλειοψηφία γίνεται φτωχότερη .
Στις ΗΠΑ , από το 2007 η πλειοψηφία των Αμερικανών από την άποψη του πλούτου είναι φτωχότεροι κατά 40 % σε σχέση με το 2007. Αλλά το 0,1 % είναι πολύ πλουσιότεροι.
Οι πλούσιοι δεν υποφέρουν, επειδή γι 'αυτούς οι δαπάνες διαβίωσης είναι ένα πολύ μικρό τμήμα των εισοδημάτων τους. Αλλά εάν έχετε ένα ετήσιο εισόδημα $ 40.000, και ξοδεύετε το 30% με 40% στα τρόφιμα, την ενέργεια και τις μεταφορές κάθε χρόνο, η άνοδος των τιμών έχει τεράστια σημασία.
Η επικεφαλής του ΔΝΤ , υποστηρίζει την επιβολή ενός φόρου περιουσίας των πλουσίων ύψους 20% του ενεργητικού τους . Δεν ξέρω πώς θα τον εφαρμόσουν ότι επειδή οι περισσότεροι κατέχουν τον πλούτο τους μέσω των εταιρειών τους .
Βέβαια οι του ΔΝΤ και η Lagarde που τον προτείνουν, οι ίδιοι δεν πληρώνουν κανένα φόρο.
Έτσι ξεκινάει ένα τελευταίο άρθρο του ο γνωστός Ελβετός οικονομολόγος, αναλυτής και επενδυτής Mark Faber. Διαβάστε το ολόκληρο καθώς τα λεγόμενα του έχουν ιδιαίτερη βαρύτητα.Εδώ θα δείτε μια σταχυολόγηση των σημαντικότερων σημείων του άρθρου.
Ίσως θα ήταν χρήσιμο να έχουμε αποπληθωρισμό του 2% - 3% ετησίως. Αν οι τιμές μειώνονταν στα τρόφιμα, την ενέργεια, την υγειονομική περίθαλψη και ούτω καθεξής, τότε το τυπικό νοικοκυριό θα ζούσε καλύτερα καθώς θα είχαν περισσότερα χρήματα να δαπανήσουν.
Αντί για αυτό όμως βλέπουμε τους φόρους να ανεβαίνουν για τους περισσότερους ανθρώπους.
Οι κεντρικές τράπεζες υποστηρίζονται από τα μέσα ενημέρωσης.
Με την εφαρμοζόμενη πολιτική υπάρχει ανισότητα του πλούτου και ευνοημένο δεν είναι το 1% αλλά το 0,1% του πληθυσμού, επειδή η εκτύπωση χρήματος βοηθάει τους παίκτες χρηματοπιστωτικών περιουσιακών στοιχείων και ιδιοκτήτες ακινήτων, ενώ η πλειοψηφία γίνεται φτωχότερη .
Στις ΗΠΑ , από το 2007 η πλειοψηφία των Αμερικανών από την άποψη του πλούτου είναι φτωχότεροι κατά 40 % σε σχέση με το 2007. Αλλά το 0,1 % είναι πολύ πλουσιότεροι.
Οι πλούσιοι δεν υποφέρουν, επειδή γι 'αυτούς οι δαπάνες διαβίωσης είναι ένα πολύ μικρό τμήμα των εισοδημάτων τους. Αλλά εάν έχετε ένα ετήσιο εισόδημα $ 40.000, και ξοδεύετε το 30% με 40% στα τρόφιμα, την ενέργεια και τις μεταφορές κάθε χρόνο, η άνοδος των τιμών έχει τεράστια σημασία.
Η επικεφαλής του ΔΝΤ , υποστηρίζει την επιβολή ενός φόρου περιουσίας των πλουσίων ύψους 20% του ενεργητικού τους . Δεν ξέρω πώς θα τον εφαρμόσουν ότι επειδή οι περισσότεροι κατέχουν τον πλούτο τους μέσω των εταιρειών τους .
Βέβαια οι του ΔΝΤ και η Lagarde που τον προτείνουν, οι ίδιοι δεν πληρώνουν κανένα φόρο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου