Διάγραμμα χωρίς λόγια

Η  λευκή καμπύλη απεικονίζει τη ροή του έξυπνου χρήματος και η κίτρινη το Dow Jones
Εδώ θα βρείτε άλλα δύο εξ ίσου ενδιαφέροντα διαγράμματα

Παγκόσμια νομίσματα και διάρκεια ζωής τους

Αν και φαίνεται παράλογο και απατηλό σήμερα να πιστεύουμε ότι το δολάριο θα μπορούσε να χάσει το κύρος του ως το κορυφαίο παγκόσμιο νόμισμα, μια ματιά στα βιβλία της ιστορίας θα μπορούσε να βοηθήσει.
Πορτογαλία (1450-1530), Ισπανία (1530-1640), Ολλανδία (1640-1720),Γαλλία (1720-1815), και Μεγάλη Βρετανία (1815-1920).
Όλες οι παραπάνω χώρες είχαν τα κορυφαία παγκόσμια νομίσματα για αιώνες, και έχασαν περισσότερο ή λιγότερο όλο το  νομισματικό μεγαλείο τους.
Είναι ενδιαφέρον, οι κύκλοι αυτοί έχουν την τάση να διαρκούν περίπου 90 έως 100 χρόνια.
Αν πιστεύουμε ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται έρχεται η σειρά του αμερικανικού δολαρίου.
Περισσότερα εδώ

Πάγκοσμιος δείκτης μετοχών σε σχέση με παγκόσμιο ΑΕΠ

Άλλο ένα διάγραμμα που δε χρειάζεται σχολιασμό. Δείτε το σχετικό άρθρο στο Analyst

Εταιρείες με γεμάτα ταμεία

Υπάρχει άραγε κάτι καλλίτερο από το να υπάρχουν εταιρείες με γεμάτα ταμεία; Στο πίνακα που ακολουθεί και είναι τμήμα από αναλυτικό άρθρο του euro2day θα βρείτε μερικές από αυτές

Στα πολύ χαμηλά τους οι μετοχές ορυχείων χρυσού

Άλλο ένα διάγραμμα με τιμές που εντυπωσιάζουν.

Το δημοσίευσε ο James Turk στο KWN. Ας το εξηγήσουμε. Η μπλέ καμπύλη απεικονίζει το λόγο του δείκτη των εταιρειών εξόρυξης χρυσού προς τη τιμή 1 ουγκιάς χρυσού. Είναι σε εβδομαδιαία κλεισίματα από το 1990 μέχρι το 2014. Η λογική λέει πως αυτά τα δύο μεγέθη περιμένουμε να κινούνται παράλληλα. Δε μπορεί να αυξάνεται η τιμή του χρυσού και να μειώνονται οι τιμές των μετοχών των ορυχείων και το αντίστροφο. Επομένως ο λόγος τους θα βρίσκεται σε ένα οριζόντιο μικρό εύρος κάτι που ισχύει μέχρι το 2008. Μάλιστα η πράσινη γραμμή δίνει αγοραστικό σήμα για το δείκτη XAU και η κόκκινη πώληση. Μετά το 2008 ο λόγος πέφτει σχεδόν κάθετα. Αυτό σημαίνει ότι οι τιμές των μετοχών των ορυχείων είναι πολύ υποτιμημένες σε σχέση με το χρυσό.

Ρευστά διαθέσιμα εταιρειών των ΗΠΑ

Διαβάζουμε ότι τα ρευστά διαθέσιμα των μεγάλων εταιρειών των ΗΠΑ είναι σε υψηλά επίπεδα και απορούμε πώς γίνεται αυτό σε περίοδο κρίσης. Τελικά η απάντηση είναι σχετικά απλή. Οι εταιρείες εκμεταλλεύονται τα χαμηλά επιτόκια και δανείζονται χρήματα. Έτσι όμως αυξάνουν το δανεισμό τους και ο παρονομαστής του κλάσματος αυξάνεται με μεγαλύτερο ρυθμό από τον αριθμητή. Στο διάγραμμα που ακολουθεί και το βρήκαμε σε αυτό το άρθρο, φαίνεται καθαρά πως μπορεί να αυξάνονται τα ρευστά διαθέσιμα αλλά σαν ποσοστό, να μειώνονται ως προς το συνολικό χρέος.

Στη παραπάνω καμπύλη φαίνεται καθαρά ότι τα ταμειακά διαθέσιμα των εταιρειών το 2006 ήταν περίπου το 58% των χρεών. Με το ξέσπασμα της κρίσης του 2008 το ποσοστό πέφτει στο 50% .Στη συνέχεια αδυνατεί να ανακάμψει και το 2014 πέφτει στο 40%.